Vysokie Tatry

Uwagi wstępne:

  • Dojazd: np. autobusem PKS z Zakopanego do przejścia granicznego na Łysej Polanie (3,80 zł), prywatny bus (5 zl) – dalej pieszo, lub PKS-em z dworca w Zakopanem do Popradu (Słowacja).
  • Mapa:  np. „tatry polskie i słowackie” 1:50 000 wydawnictwa kartograficznego eko-graf wrocław (ok. 5,70 zł) – nie dość dokładna lub znacznie dokładniejsze ale i stosownie droższe mapy słowackie, które korzystniej jest zakupić na miejscu.
  • Pogoda: wysokie tatry słowackie są naprawdę wysokie! Bardzo gwałtowne zmiany pogody są sprawą normalną nawet w lecie. Bardzo silny wiatr, deszcz, grad, a nawet śnieg – należy być zatem przygotowanym do pozostania w górach przy niesprzyjającej aurze – zalecamy szczególną ostrożność zwłaszcza na trudnych i długich szlakach


I dzień

Naszą drogę rozpoczęliśmy w Łysej Polanie – skąd pieszo udaliśmy się do Tatranskiej Javoriny (ok.. 1,5 km) – ostatnia możliwość dokonania zakupów (np. lentylky – za 35 Sk). Tu rozpoczyna się niebieski szlak prowadzący przez Kopske Sedlo (Przełęcz pod Kopą -1750 mnpm) do Vel’kego Bielego Plesa (biały staw). Cała droga jest łatwa i powoli wprowadza w wysokie tatry. Dalej szlakiem czerwonym schodzimy do Chaty pri Zelenom Plese (1551 mnpm) – (cena za nocleg na podłodze na ciasnym poddaszu – 200 Sk/os, łóżko 320 Sk/os.)

II dzień

tatry_sk-jeziorkoDrugi dzień to droga czerwonym szlakiem w kierunku Zamkovskieho Chaty. Dość ostre podejście (łańcuchy na kilkunastu metrach) prowadzi na Sedlo Pod Svist’ovku (Rakuska przełęcz – 2023 mnpm), można też wejść na szczyt Vel’ka Svist’ovka (Rakuska Czuba – 2038 m npm), położony tuż przy szlaku. Następna część trasy, trawers w dół do stacji przesiadkowej kolejki na Tatrzańską Łomnicę, jest łatwa i chętnie odwiedzana przez rzesze turystów (ceny wszystkiego typowo wczasowe – tzn. drożej niż wszędzie indziej). Oddalając się z tego ludnego miejsca pośpiesznie udajemy się, wciąż schodząc, do wspomnianej już Chaty Zamkowskieho (1475 m npm). Przy chacie pozostawiamy wciąż licznych turystów i udajemy się zielonym szlakiem w znacznie wyższe partie Tatr. Ta część drogi to podejście zajmujące około 2 godziny prowadzące do Terycho Chaty (2015 mnpm) schroniska pozbawionego wygód i zbędnych udogodnień ( nie ma ciepłej wody – jest natomiast niedrogie piwo, najlepiej od razu zamówić – velke pivo za ok. 30 Sk. Nocleg na podłodze ze śniadankiem w cenie to 220 Sk.).

III dzień

tatry_sk-lodDzień trzeci, choć w zasadzie najkrótszy, może przysporzyć pewnych trudności. Trasa rozpisana na 3 godziny – prowadzi przez Pfinovą Kopę (2060 mnpm), Priecne Sedlo (Czerona Ławka 2352 mnpm) do schroniska Zbojnicka Chata (1960 mnpm) jest uznawana za jedną z najtrudniejszych w Tatrach lecz np. niektóre mapy wydawane w Polsce nie uwzględniają długiego odcinka drogi prowadzonego z łańcuchami którego mniej doświadczonym turystom stanowczo odradzamy. Wspinanie się zwłaszcza z większym plecakiem jest trudne. Ważnym jest także, iż właśnie ten kierunek pokonywania drogi jest zalecany (!) przez mapy słowackie.
Druga część drogi po zejściu z przełęczy jest znacznie łatwiejsza. (Odremontowane schronisko Zbojnicka Chata oferuje nocleg na łóżku i śniadanko w cenie 260 Sk, lub miejsce na podłodze i śniadanko – oczywiście dopiero przy komplecie gości – za 180 Sk, ser wyprażany – 75 Sk, kiełbaska ( bardzo ostra) – 55 Sk, zupka – 35 Sk, velke pivo – 38 Sk. Łazienka niemal nie istnieje – schronisko w rozbudowie po pożarze – pierwszy sezon 2001.


IV dzień

Dzień czwarty to droga z Zbojnickiej Chaty przez Prelom (2288 m npm) – W okolicy przełomu trasa jest dość trudna w podejściu i zejściu – przy zejściu łańcuchy (!) – Litvorovą Dolinę, gdzie szybko tracimy wysokość aż do Belovodskiej Doliny długiej na około 7 km, na końcu której znajduje się przejście graniczne na Łysej Polanie. Całą drogę znaczy szlak niebieski, a przybliżony czas przejścia to 6 godzin.

G&M, 2001